v a n g a v e l t u r & v i t l e y s a

Ó ó ó

Ef þið lásuð Bob Moran þegar þið voruð lítil, þá munið þið kannski eftir Gula Skugganum sem átti klón af sjálfum sér á lager. Það er kannski ekki svo fjarstæðukennt...

Fótboltaleikur?

Þessa dagana eru risastór pioneer heyrnartól bestu vinir mínir, ásamt Jack Johnson sem ég virðist ófær um að fá ógeð á. Breytti samt aðeins út af vananum í morgun og ákvað að hlusta á útvarpið í staðinn fyrir Jack.

Fyrst hlustaði ég á Dag B. og Gísla Martein þusa um strætó. Það var jafnskemmtilegt og að fara í endajaxlatöku. Svo heyrði ég Vilhjálm Þ. skella skuldinni af einhverju Sundabrautarkynningarklúðri á fyrrum valdhafa í borginni. Mikið held ég að það verði hentug afsökun fyrir nýju borgarstjórnina næstu vikur og mánuði.

En já, ég er kannski ekkert ofsalega mikil áhugamanneskja um pólitíska umræðu, og ekki endilega sú sem er mest með á nótunum, en eiginlega í hvert skipti sem ég hlusta á einhverja umræðu verð ég pirruð. Finnst eins og allir séu í með-eða-á-móti leiknum. Að umræðan snúist um að skora stig á kostnað andstæðinganna frekar en að vinna að bættum hag þegnanna.

Svo kemur skýrsla nefndar um matvælaverð og þar er sýnt fram á að með lækkun eða afnámi innflutningstolla má lækka matarkostnað umtalsvert á ársgrundvelli. Þá kemur forsætisráðherra fram og segir að vegna fákeppni á matvörumarkaðnum sé ekkert endilega víst að þessi lækkun muni skila sér í vasa neytenda. Jahá - vissulega eru fáir um hituna á íslenskum matvörumarkaði en halda menn að það sé ekki samkeppni á milli stóru aðilana á markaðinum? Hvað með verðstríðið sem geisaði hér á síðasta ári?

Nei, stöndum vörð um íslenskan landbúnað á kostnað fólksins í landinum og treystum ekki markaðshagkerfinu, því hinu sama og flokkur forsætisráðherra hefur helst stuðlað að, til að gera það sem það á að gera, tryggja samkeppni.

Af ofanskrifuðu mætti álykta að ég væri mjög á móti sjálfstæðisflokknum og hollari undir vinstri vænginn og ég vildi að það væri satt. En svo er ekki, ekkert af framlínufólki vinstra liðsins nær eyrum mínum eða athygli, og mig langar heldur ekkert að senda atkvæðið mitt þangað.

En maður á að kjósa, á að taka afstöðu, á að hafa skoðanir, finnast sér misboðið eða vera ánægður. Og þegar allt kemur til alls er þetta litla land algjör útópía. Sérstaklega þegar sólin skín inn um gluggann minn og sprengjunum rignir yfir París austursins og við stjórnvölinn í strætónum jörð sitja ljúfmenni eins og Bush og Blair.

Eftir hálftíma af útvarpinu fékk ég nóg - og Jack er aftur í eyrunum.

7:00 am

Í svefnrofunum í morgun heyrði ég undarlegt og óþekkt píp. Skýringin var samt augljós. Einhverra hluta vegna höfðu gamlar verkefnisáætlanir í MS Project tengt sig, upp á sitt einsdæmi, við Outlook, þannig að þar birtust áminningar fyrir verk sem á að framkvæma í dag. Outlookið er syncað við símann og pípið var augljóslega í honum.

Þegar ég vaknaði almennilega fattaði ég að þetta var bara vekjarinn.

Hausinn er óneitanlega frumlegur í milli-svefns-og-vöku ástandinu.

Hver stal sumrinu?

Í dag er 17. júlí og samkvæmt því ætti að vera hásumar. Ef ég horfi út um gluggann minn sé ég að það er ekki hásumar, það er haust. Einhver hefur svindlað á mér, og ég vil fá endurgreitt.

Takk fyrir.

Mig langar í svona

Af mbl.is

Nokkrir nýir linkar & gort

Í framhaldi af þarsíðustu færslu ákvað ég að henda inn nokkrum linkum á skemmtilega bloggara.

Fyrsta ber að nefna þá félaga mína Svenna og Krilla. Hvor um sig er klár, skemmtilegur og hefur sitt hvað fram að færa.

Í annan stað eru það næstum því nöfnurnar Anna og Annie. Hvoruga þekki ég persónulega, en hins vegar eru bloggin þeirra stórskemmtileg. Anna hefur fullkomnað undarlegan internetveruleika með fjölda þátttakenda og furðulegum þráðum í kommentakerfinu, og Annie, sem ég hef einu sinn í hitt, en þá um nótt á Kaffibarnum svo það telst ekki með, hefur kosið sér það hlutskipti að búa á Íslandi og bloggar skemmtilega um daglegt líf. Frábær húmor og meinfyndnar sneiðar til Íslendinga á köflum.

Síðust, en alls ekki síst er það hin rúmlega fimmtuga Liz, sem býr í Louisiana, ræktar rósir, heldur hunda, á gorgeous málarakærasta og myndarlega syni, og lyftir lóðum. Hún skrifar langar, vel skrifaðar og rökstuddar færslur um alls kyns hluti og hausinn henni virkar betur en hjá okkur flestum.

***

Rústaði Hetjunni í badminton í gær, þrátt fyrir ákafar yfirlýsingar hennar um yfirvofandi ósigur minn. Muahahaha! Rematch eftir viku.

Skandall!

Hvað er málið með Landsflug og samning þess við ríkið um sjúkraflug frá Vestmannaeyjum?

Hér má sjá að þegar flytja átti sjúkling frá Vestmannaeyjum til Reykjavíkur var vélin í leiguflugi og þurfti að koma aftur til Eyja, þar sem þurfti að taka úr henni sætin og undirbúa fyrir flug til borgarinnar. Í samningi Landsflugs við ríkið kemur fram að vélin á alltaf að vera í Eyjum.

Þetta er ekki flókið. Vélin á ALLTAF að vera í Eyjum. Nema þegar hún er í sjúkraflugi frá Eyjum.

Hvað er að?

Þarf einhver að deyja vegna þess að þetta fyrirtæki, sem augljóslega, þar sem um er að ræða fjórða tilvikið þessarar gerðar, ætlar ekki að standa við samning sinn við ríkið, áður en brugðist verður við þessu? Ríkið hlýtur að geta farið í mál við fyrirtækið vegna samningsrofs og með vísan til almannahagsmuna, sem augljóslega er verið að brjóta á, hlýtur að vera hægt að fara fram á sektir og fangelsisdóma fyrir stjórnendur. Ég, sem íslenskur þegn, hlýt að eiga kröfu á því að ríkið gæti hagsmuna minna, segi þessum samningi upp, greiði ekki fyrir þjónustuna, þar sem hún hefur ekki verið veitt, og semji við aðra aðila. Strax.

Vá, hvað þetta gerir mig reiða!

Hvað er málið með Landsflug og samning þess við ríkið um sjúkraflug frá Vestmannaeyjum?

Hér má sjá að þegar flytja átti sjúkling frá Vestmannaeyjum til Reykjavíkur var vélin í leiguflugi og þurfti að koma aftur til Eyja, þar sem þurfti að taka úr henni sætin og undirbúa fyrir flug til borgarinnar. Í samningi Landsflugs við ríkið kemur fram að vélin á alltaf að vera í Eyjum.

Þetta er ekki flókið. Vélin á ALLTAF að vera í Eyjum. Nema þegar hún er í sjúkraflugi frá Eyjum.

Hvað er að?

Þarf einhver að deyja vegna þess að þetta fyrirtæki, sem augljóslega, þar sem um er að ræða fjórða tilvikið þessarar gerðar, ætlar ekki að standa við samning sinn við ríkið, áður en brugðist verður við þessu? Ríkið hlýtur að geta farið í mál við fyrirtækið vegna samningsrofs og með vísan til almannahagsmuna, sem augljóslega er verið að brjóta á, hlýtur að vera hægt að fara fram á sektir og fangelsisdóma fyrir stjórnendur. Ég, sem íslenskur þegn, hlýt að eiga kröfu á því að ríkið gæti hagsmuna minna, segi þessum samningi upp, greiði ekki fyrir þjónustuna, þar sem hún hefur ekki verið veitt, og semji við aðra aðila. Strax.

Vá, hvað þetta gerir mig reiða!

Helvítis hamingjan!

Eftir að Nick Cave hætti að vera dópisti, gifti sig og eignaðist börn, snarminnkuðu gæðin á tónlistinni hans og hann fór að syngja um ást, frið og hamingju. Sem betur fer vandist hann ástandinu, eða hjónabandið versnaði og hann náði sér á strik í lagasmíðunum á ný.

Mér finnst ég eiga við sama vanda að stríða. Síðan að HMM kom til sögunnar  hef ég mestmegnis gengið um með bjánalegt bros á andlitinu og bloggið mitt hefur fengið að líða fyrir það. Ég er hætt að gera gloríur á Ölstofunni sem áður var mitt annað heimili en ég hef varla stigið fæti inn á í marga mánuði. Hvorki James Bond (sem ég var að frétta að sé bæði orðinn feitur og pabbi), draugurinn sem stelur nöfnum, né aðrir karlmenn, hreyfa við álfahjartanu, enda er það í tryggri vörslu téðs HMM.

Ég myndi segja að ég væri talsverð áhugamanneskja um blogg, hvort sem um er að ræða mitt eigið eða annarra, og ég er ansi vel með á nótunum í lífi fólks sem hefur ekki hugmynd um hver ég er. Ég veit hvernig óbyggt hús eins bloggarans kemur til með að líta út, hvernig annar ræður ekki við hitann þar sem hann býr, hver var að skilja og flytja út og hver á bilaðan víbrador. Sumir þessara þekkjast innbyrðis og aðrir ekki.

Ég þekki fullt af fólki sem hefur engan áhuga á bloggi og skilur ekki þessa þörf til að skyggnast inn í líf annarra. Svona svipað og ég skil ekki hvernig fólk verður hooked á sápuóperum. Það er reyndar ekki bara forvitni um líf og hagi annarra sem fær mig til að lesa blogg heldur frekar...

Hvernig er best að orða það?

Það er þrennt sem skiptir máli - tilfinning fyrir stíl, hversu sterkt karakterinn skín í gegnum skrifin og svo skoðanir og lífsviðhorf. Þrátt fyrir málfarsfasisma af verstu gerð fyrirgef ég bloggara að misþyrma málinu, eða kannski frekar að stafsetja eitt og eitt orð vitlaust, ef hann bætir það upp með því að hafa frá einhverju áhugaverðu að segja.

Anyways, þetta var smáútúrdúr. Punkturinn er sumsé sá að ég týndi bloggmojoinu og ég vil gjarnan fá það til baka.